چه کودکانی برونگرا شناخته می‌شوند؟ 6 نکته درباره کودک برونگرا

این مطلب از مجله‌ی دانزی را به خصوصیات کودکان برونگرا اختصاص داده‌ایم، درباره‌ی نشانه‌های برونگرایی کودکان و نکاتی برای رفتار بهتر با آن‌ها صحبت‌های جالبی خواهیم داشت.

فرزندتان آرام‌وقرار ندارد و مدام از این‌در و آن‌در حرف می‌زند؟ پر از انرژی است و دوست دارد دائما در جمع هم‌سن‌وسال‌هایش باشد؟ شاید به‌خاطر برونگرا بودنش است. همراهمان باشید تا درباره‌اش صحبت کنیم.

خصوصیات کودک برونگرا

درحالت‌کلی اگر کسی بیشتر به دنیای بیرون توجه داشته باشد و دغدغه‌اش مسائل آن باشد، «برونگرا» است و اگر بیشتر در دنیای درونش سیر کند و دغدغه‌اش افکار و احساسات خودش باشد، «درونگرا» است. البته این موضوعی «صفری و یکی» نیست و کسی ممکن است ویژگی‌هایی از هر دو دسته را داشته باشد؛ مسئله این است که بیشتر به کدام سمت متمایل است. 

جو غالب بر کشور ما و بیشتر دنیا برونگرایی است و به‌خاطر همین کم‌وبیش با خصوصیات کودک برونگرا آشنا هستیم. معمولا درونگراها بخش کوچک‌تری از جامعه را تشکیل می‌دهند و این ویژگی‌های آن‌ها است که نیاز به توضیح دارد.

به‌طور خلاصه بعضی از مشخصات کودک برونگرا این‌ها هستند:

1. به معاشرت و روابط اجتماعی زیاد نیاز دارند.
2. بدون انگیزش و تشویق ممکن است به‌سرعت بی‌حوصله و بی‌قرار شوند.
3. تشنه تجربیات و ماجراجویی‌های تازه هستند.
4. بازی‌های گروهی و تیمی را ترجیح می‌دهند.
5. با افراد جدید گرم می‌گیرند و با موقعیت‌های تازه میانه خوبی دارند.
6. همزمان با صحبت کردن، فکر می‌کنند.

نشانه های برونگرایی کودکان

در پایین تعدادی از علائم کودک برونگرا را فهرست کرده‌ایم. اگر فرزندتان این نشانه‌ها را دارد احتمالا برونگرا است:

۱. کم‌رو و خجالتی نیستند

کودکان برونگرا علاوه‌بر فک‌وفامیل و آشناها، پیش غریبه‌ها و چهره‌های ناآشنا هم راحت هستند. آن‌ها دوست دارند مرکز توجه جمع باشند. البته کودک برونگرا و خجالتی هم داریم.

۲. زیاد صحبت می‌کنند

برونگراها از انواع معاشرت با دیگران لذت می‌برند؛ ازجمله صحبت کردن. آن‌ها عاشق گپ‌زدن هستند و گاهی انگار اصلا از آن سیر نمی‌شوند. آن‌ها زمانی که در جمعی باشند که همه اهل صحبت کردن هستند، حسابی سر ذوق می‌آیند. برونگراها اگر بتوانند درباره افکار و احساساتشان صحبت کنند، بهتر می‌توانند آن‌ها را پردازش کنند.

۳. فعالیت‌های گروهی را ترجیح می‌دهند

برخلاف بچه‌های درونگرا که بیشتر سراغ کارها و سرگرمی‌های انفرادی می‌روند، کودکان برونگرا دوست دارند با دیگران به کارهای گروهی مشغول شوند. آن‌ها در فعالیت‌های گروهی مدرسه نسبت به کارهای تک‌نفره عملکرد بهتری دارند و لذت بیشتری هم از آن‌ها می‌برند. این بچه‌ها احتمال بیشتری دارد که عضو تیم‌های ورزشی، فعالیت‌های فوق‌برنامه و باشگاه‌های مختلف شوند.

۴. برنامه‌های جمعی شدیدا به آن‌ها انرژی می‌دهد

مهمانی و برنامه‌ها و بازی های دسته جمعی برای برونگراها مثل بهشت است؛ چون جایی است که می‌توانند انرژی بگیرند و حسابی خوش بگذرانند. اگر می‌بینید که فرزندتان از دورهمی‌ها و برنامه‌های جمعی بیشتر لذت می‌برد تا از وقت‌گذرانی تنهایی، این ممکن است نشانه برونگرایی او باشد. بچه برونگرا حتی پس از پایان این برنامه‌ها هم ممکن است آرام‌وقرار نداشته باشد و ذوق‌زدگیش ادامه داشته باشد.

۵. تنهایی سریعا بی‌حوصله‌شان می‌کند

هرچه درونگراها از بودن در خلوت انرژی می‌گیرند، درونگراها برعکس در تنهایی خسته و بی‌حوصله می‌شوند. آن‌ها اگر کسی نباشد که با او تعامل داشته باشند، احساس بی‌رمقی می‌کنند.

۶. از ابراز کردن خودشان ترسی ندارند

برونگراها معمولا احساساتشان را بهتر ابراز می‌کنند و راحت‌تر با دیگران گرم می‌گیرند که باعث می‌شود آسان‌تر بشود با شخصیت آن‌ها آشنا شد.

۷. دوست دارند رهبری کنند و مسئولیت بر عهده بگیرند

فرزندتان دوست دارد سردسته جمع هم‌سن‌وسال‌هایش باشد؟ توانایی نوجوان و کودک برونگرا در ارتباط صمیمانه برقرار کردن با سایرین به او کمک می‌کند تا در هر فضای اجتماعی که باشد، بتواند مسئولیت رهبری دیگران را به عهده بگیرد. برونگراها معمولا در میان اطرافیانشان محبوب هستند و می‌توانند بر روحیه دیگران تاثیر مثبت بگذارند.

روحیات کودکان برونگرا

بچه های برونگرا اغلب دوست دارند در زندگیشان به دنبال انگیزه‌های ریز و درشت باشند و مورد تشویق و تمجید دیگران قرار بگیرند. آن‌ها از حضور در کنار مردم لذت می‌برند و اغلب بسیار فعال هستند. کودکان برونگرا می‌توانند احساسات مثبت خود، مانند هیجان و شادی را به‌سرعت نشان دهند. در مقاله تاثیر تشویق کودکان، بهترین و بدترین روشهای تشویق کودکان بخوانید.

یک ویژگی کودک برونگرا آن است که گاهی ممکن است بی‌گدار به آب بزند و خطرپذیری بالایی از خودش نشان دهد. آن‌ها سعی می‌کنند روابطشان را با کسانی که از آن‌ها دور هستند هم حفظ کنند.

سطح انرژی بالای بچه‌های برونگرا شاید پدر و مادرها را نگران کند، ولی چیزی به اسم درمان کودک برونگرا نداریم. اما اگر نگران اختلال‌هایی مثل بیش‌فعالی هستید، با پزشک متخصص مشورت کنید و با علائم بیش فعالی در کودکان آشنا شوید.

برخورد درست با کودکان برونگرا

اگر پدر یا مادر یا هردوی آن‌ها مثل فرزندشان برونگرا باشند، قاعدتا راه‌ورسم رفتار با کودک برونگرا را تا حدودی می‌دانند. اما اگر شما یا همسرتان یا هردویتان درونگرا باشید، چطور باید با فرزند برونگرایتان برخورد کنید؟

یکی از مهم‌ترین کارها این است که ویژگی‌های متمایز خودتان و فرزند دلبندتان را به رسمیت بشناسید. اگر به نظرتان فرزندتان به اندازه کافی بزرگ هست، شاید بد نباشد که درباره سبک‌های شخصیتی متفاوت خودتان و او باهم صحبت کنید. همان‌طور که شما به سکوت و تنهایی نیاز بیشتری دارید، در زندگی کودک برونگرای شما معاشرت و روابط اجتماعی نقش پررنگ‌تری دارد. به‌عنوان یک والد درونگرا، خیلی اوقات لازم می‌شود از لاک تنهایی خودتان بیرون بیایید و به نیازهای کودک رسیدگی کنید، ولی ازطرفی می‌توانید از درونگرایی خود برای یاد دادن راه‌های مختلف ارتباط با دنیا به فرزندتان استفاده کنید. تلاش کنید که حد تعادلی را پیدا کنید که نه سیخ بسوزد، نه کباب.

برای شروع می‌توانید برای فرزندتان توضیح دهید که گاهی نیاز دارید با خود خلوت کنید و این مسئله اصلا چیزی از علاقه‌تان به او و لذتی که از پیش او بودن می‌برید کم نمی‌کند. انتظار نداریم کودکان کم‌سن‌وسال این موضوع را درک کنند، ولی بچه‌هایی که دستکم هشت-نه سال سن داشته باشند یک چیزهایی دستگیرشان خواهد شد. توجه کنید که سبک شخصیتی شما یا فرزندتان، نباید مایه شرمندگی هیچ‌کدامتان باشد. درباره نیازهای متفاوتتان با او صحبت کنید و بگویید که هرکدامتان چطور می‌توانید به برآورده کردن خواسته‌های طرف مقابل کمک کنید.

خوشبختانه برای برآورده کردن نیازهای اجتماعی برونگرای کوچکتان، لازم نیست خودتان را از پا بیندازید. شما می‌توانید فرصت‌هایی را برای معاشرت او با دیگران فراهم کنید تا همیشه نیاز به حضور خودتان نباشد. مثلا می‌شود کودک را به خانه همسایه فرستاد تا با بچه آن‌ها بازی کند یا او را به اقوام نزدیک سپرد. اگر هم سنش به اندازه‌ای هست که پای بازی‌های رایانه‌ای چندنفره آنلاین (اینترنتی) بنشیند، از این گزینه هم می‌شود استفاده کرد.

اگر شما و همسرتان هردو درونگرا هستید، می‌شود هربار یکی از شما پای صحبت‌های فرزندتان بنشیند تا دیگری استراحت و خودش را بازیابی کند. اگر هم یکی از شما برونگرا است، می‌شود بیشتر با کودک تعامل داشته باشد. خودتان باهم به توافق برسید.

بد نیست هرازگاهی در خانه جشن کوچکی راه بیندازید یا مثلا خانوادگی پای سرگرمی سالمی مثل بازی فکری (بوردگیم) بنشینید. با این کار می‌توانید به عطش کودکتان برای کارهای جمعی هیجان‌انگیز پاسخ بدهید. ضمنا سعی کنید در هنگام صحبت با کودک و اعضای دیگر خانواده، تماس چشمی با آن‌ها داشته باشید و گوشی موبایل و… را چند دقیقه‌ای کنار بگذارید. حتما از کودک بپرسید که روزش چطور بوده است.

نکته مهم دیگر: درست است که به‌عنوان پدر و مادر، رسیدگی به نیازهای کودک بسیار مهم است. اما یک والد درونگرا نمی‌تواند به‌خوبی به فرزندش برسد، مگر آنکه زمان کافی برای بازیابی خودش داشته باشد. نیاز به تنها بودن گهگاهی، به معنای آن نیست که شما پدر یا مادر خوبی نیستید. اگر فرصت‌های کوتاهی برای استراحت و خلوت کردن با خودتان نداشته باشید، احتمالا سیستم عصبیتان تحت فشار قرار می‌گیرد و استرس امانتان نمی‌دهد. همین استرس می‌تواند زمینه‌ساز بروز جر و بحث و ناراحتی شود و کدورت پیش بیاورد. این فشار عصبی ممکن است آن‌قدر زیاد باشد که پدر یا مادر سر کودک فریاد بزند که آن‌هم اعصاب بچه را به‌هم می‌ریزد.

برای آنکه به فرزندتان یاد دهید که نیاز دیگران به تنها بودن را به رسمیت بشناسد، می‌توانید در خانه، زمانی چند دقیقه‌ای را به راز و نیاز، استراحت، مدیتیشن و… اختصاص دهید تا هرکس در آن با خودش خلوت کند. به احتمال زیاد با این کار نمی‌شود خلق‌وخوی بچه را تغییر داد، ولی احتمالا او به این شکل یاد می‌گیرد که در محیط‌های آرام و بدون همراه، چطور خودش را مشغول کند. لازمه فرزندپروری خوب، تعادل برقرار کردن بین مسائل مختلف است.

نکاتی که باید درباره کودکان برونگرا بدانید

این نکات می‌توانند برای رفتار بهتر با بچه‌های برونگرا به کارتان بیایند:

۱. مهارت‌های «خودپذیری» و «خودمدیریتی» را به او آموزش دهید

«خودپذیری» یا «پذیرش خود» کلید رهایی ذهن از اضطراب‌های بی‌مورد است. یکی از ترس‌ها و نگرانی‌های برونگراها، طرد شدن از جامعه است. تمرین پذیرش خود می‌تواند آرامش بیشتری را برای آن‌ها به‌همراه داشته باشد. خودپذیری با این کارها تقویت می‌شود:

• درست گوش دادن به حرف‌های دیگران
• تمرین مهارت‌های «ذهن‌آگاهی» و تلاش برای فکر کردن، قبل از حرف زدن
• تمرین کنار آمدن با احساسات ناراحت‌کننده و موقعیت‌های سخت
• تمرین تنها بودن و با خود خلوت کردن
• یاد گرفتن راه‌های مخالفت غیرمستقیم

۲. منابع مختلف برای رشد فردی در اختیارش بگذارید

برای رشد فردی، شخص نباید هیچ‌وقت از یاد گرفتن دست بکشد. بچه‌های برونگرا معمولا ازطریق روابط اجتماعی خود، اطلاعات زیادی به دست می‌آورند، ولی آن‌ها را تشویق کنید که از منابع دیگر غافل نشوند. برای این منظور، موارد زیر توصیه می‌شود:

• تمرین‌های خودآگاهی
• افزایش دایره لغات
• تاکید روی نظم و انضباط
• تشویق کردن به مطالعه از سنین پایین
• فراهم کردن فرصت یادگیری ازطریق کلاس‌های آموزشی و…

۳. کمک کنید هدفی در زندگی پیدا کند

انعطاف‌پذیری اجتماعی بالای برونگراها به آن‌ها امکان می‌دهد که در محیط کار بدرخشند و انرژی بالای آن‌ها هم کمکشان می‌کند که به اهدافشان برسند. اما یافتن هدف در زندگی به درون‌نگری و کمی دوری از اجتماع هم نیاز دارد. والدین با چنین کارهایی می‌توانند شرایط بهتری را برای دلبندشان رقم بزنند:

• توجه به استعدادهای کودک
• اهمیت دادن به اهداف و ارزش‌ها براساس میزان اهمیتشان
• پرسیدن درباره اهداف فرزندتان
• کمک کردن به کودک برای واقع‌بینی
• تاکید روی آنکه قرار نیست از سن پایین هدفش در زندگی را پیدا کند

۴. روابط مثبت او با دیگران را تشویق کنید

برونگراها ذاتا می‌توانند روابط مثبت با دیگران داشته باشند و آن را حفظ کنند. اما حجم زیاد روابط اجتماعی آن‌ها باعث می‌شود که گاهی این کار چندان هم آسان نباشد. در اینجا توجه به نکات زیر می‌تواند مفید باشد:

• تاکید روی اهمیت احترام گذاشتن به افکار، احساسات و باورهای دیگران
• نشان دادن برتری کیفیت بر کمیت، در روابط اجتماعی
• توضیح دادن آنکه اختلاف‌نظر داشتن به معنای دشمنی باهم نیست
• تاکید روی آنکه قرار نیست به‌خاطر ترس از تنهایی، رضایت دیگران را به رضایت خودش ترجیح دهد 
• آنکه فرزندتان زیاده‌گویی نکند و مراعات اطرافیان درونگرا را هم بکند

۵. انعطاف‌پذیری او را تقویت کنید

برونگراها خیلی اوقات تصمیمات خودجوش می‌گیرند. به‌همین‌خاطر برای بسیاری از آن‌ها فعالیت در محیط‌هایی که چهارچوب‌های سفت‌وسختی دارند دشوار است. با این کارها می‌توانید انعطاف‌پذیری فرزندتان را برای چنین فضاهایی تقویت کنید:

• تقویمی برای خانواده درست کنید و روزهای تولد، تعطیلات و… را روی آن علامت بزنید
• از فرزندتان بخواهید برای برنامه‌ریزی تکالیف و کارهایش از تقویم کمک بگیرد
• مهارت‌های زندگی یادش دهید؛ مثل آشپزی، لباس شستن و تمیزکاری
• متکی بودن به خود را به او یاد دهید

۶. مستقل بودن را برایش جا بیندازید

فرد مستقل خودکفا است، قوه استدلالی قوی دارد و به خودش انگیزه می‌دهد. برونگراها در کار، رهبری و مدیریت گروه عملکرد خوبی دارند، ولی اگر همراهی نداشته باشند ممکن است انگیزه‌شان را از دست بدهند. با این کارها می‌توانید به فرزندتان کمک کنید که متکی به دیگران نباشد و زیاد تحت تاثیر اطرافیان قرار نگیرد:

• تقویت بخش‌هایی از مغز که روی قوه منطق، استدلال و توجه تمرکز دارد؛ با پازل و بازی‌های معمایی، بازی‌های حافظه‌محور و…
• کمک به او برای تصمیم‌گیری قاطع در مسائل شخصی
• فراهم کردن محیطی در خانواده که هم کودکان و هم بزرگسالان بتوانند اهمیت انتخاب درست و اخلاقی را درک کنند
• تمرین مهارت‌های حل مسئله که در مقاله مهارت حل مسئله در کودکان درباره آن صحبت شده است.
• یاد دادن آنکه مسائل را از دید دیگران هم ببیند
• تلاش برای درک فردیت سایرین

شما چه نظر و یا ایده‌ای درباره‌ی برونگرایی کودکان دارید، در قسمت نظرات از تجربیات و نظرات خود برای ما بنویسید.

منبع:

verywellfamily

smartparenting

wehavekids